Entezopatia nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej – „łokieć golfisty” – to zapalenie przyczepów ścięgien mięśni zginających nadgarstek (zginacza promieniowego nadgarstka lub mięśnia nawrotnego obłego) do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Nazwa „łokieć golfisty”, podobnie jak w przypadku „łokcia tenisisty”, jest alternatywnym określeniem choroby wynikającej z rodzaju ruchów, które są przyczyną zmian w obrębie nadkłykcia. Zapalenie jest skutkiem przeciążenia spowodowanego powtarzanymi ruchami nadgarstka wykonywanymi wbrew oporowi – np. przykręcaniem i odkręcaniem śrub kluczem francuskim, wykrawaniem mięsa – takimi samymi jak podczas gry w golfa. Łokieć golfisty to to schorzenie dotykające nie tylko golfistów, ale także pasjonatów innych sportów, a także pracowników fizycznych. Jest to przypadłość rzadsza niż łokieć tenisisty, jednak jej skutki są równie poważne.
Charakterystycznym objawem łokcia golfisty jest ból w łokciu, a dokładniej po jego wewnętrznej stronie. Może promieniować na ramię i przedramię. Nasila się podczas ruchu, zwłaszcza przy pracach z wykorzystaniem nadgarstka, czyli np. pisania, pracy fizycznej, gry w golfa. Oprócz bólu może występować także mrowienie, drętwienie palców u ręki.
Jednym ze skutków łokcia golfisty jest osłabienie chwytu. Dlatego, jeśli pojawiły się problemy z mocnym trzymaniem przedmiotów, to należy się udać do lekarza. W wielu przypadkach jest również zauważalny ból podczas mocnego uścisku, a w bardziej zaawansowanym stadium także podczas codziennych czynności, takich jak uścisk dłoni podczas przywitania.
Główną przyczyną powstania łokcia golfisty jest powtarzanie tych samych ruchów. Dlatego problem dotyczy w dużej mierze sportowców. Duże znaczenie ma technika ćwiczeń, wykonywanie ich w zły sposób może przyśpieszyć rozwój schorzenia. Na łokieć golfisty są narażeni także pracownicy fizyczni. Zapalenie jest skutkiem przeciążenia spowodowanego powtarzanymi ruchami nadgarstka wykonywanymi wbrew oporowi – np. przykręcaniem i odkręcaniem śrub kluczem francuskim, wykrawaniem mięsa – takimi samymi jak podczas gry w golfa. W populacji generalnej „łokieć golfisty” częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. W obrazie klinicznym pojawiają się dolegliwości bólowe podczas zginania nadgarstka i pronacji przedramienia. Charakterystyczne jest zgłaszanie przez pacjenta bólu podczas zginania dłoniowego nadgarstka z oporem, pronacji przedramienia z oporem oraz np. p
Sposób i czas trwania leczenia łokcia golfisty zależy w dużym stopniu od zaawansowania choroby. Jeśli zgłosisz się do lekarza czy fizjoterapeuty po pierwszych bólach i podejmiesz zdecydowane działania, to ten proces będzie szybszy i mniej inwazyjny.
W stadium początkowym schorzenia leczenie zwykle opiera się na zabiegach fizjoterapeutycznych, osteopatycznych, fizykoterapii takiej jak krioterapia,, jonoforeza z substancja przeciwzapalną laseroterapia, kinezjotaping oraz odciążeniu. Proces powrotu do zdrowia może trwać kilka tygodni gdyż zmiany w przyczepach mięśni wycofują się wolno.
Odciążenie ręki jest ważne, ponieważ przyczyną łokcia golfisty jest jej przeciążenie. Dlatego warto skorzystać z pomocy fizjoterapeuty, który pomoże w wypracowaniu poprawnej techniki wykonywania ruchów. Należy także pamiętać, żeby nie przeciążać ręki zbyt dużymi ciężarami .ani zbyt duża ilości powtórzeń Pomocne są również ortezy, które pomogą odciążyć staw łokciowy.
W stadium zaawansowanym schorzenia oprócz zabiegów manualnych stosuje się falę uderzeniową ( ESWT) a także ostrzykiwanie osoczem bogatopłytkowego lub sterydami. Zabiegi mają na celu pobudzić procesy regeneracyjne, terapia ma dodatkowo działanie przeciwbólowe.
Jeśli powyższe metody okażą się nieskuteczne, konieczne może okazać się przeprowadzanie operacji, podczas której usuwa się zmiany zwyrodnieniowe. Po operacji niezbędna jest rehabilitacja.
Łokieć golfisty powstaje na skutek wykonywania tych samych, powtarzalnych ruchów. Dlatego, jeśli uprawiasz sport, to pamiętaj o poprawnej technice ćwiczeń. Nie należy się także przetrenowywać. Duże znaczenie ma odpowiednia rozgrzewka i przerwy od treningu.
W przypadku pracy fizycznej istotne jest pamiętanie o ergonomii i odpowiednim wykonywaniu zadań. Należy również nie przemęczać się, nie nadwyrężać rąk i robić regularne przerwy. Pomocne są także ćwiczenia rozciągające — rozciąganie zginaczy oraz prostowników nadgarstka. Nie zajmują one dużo czasu, dlatego też warto je robić codziennie. Konkretne ćwiczenia zaleci dyplomowany terapeuta. Ważne aby je wykonywać poprawnie i z właściwą objętością i intensywnością.
MEDIQ / WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE 2020
